เป็นแท่นหินมีการฝนขัดปลายด้านหนึ่งให้มีรูปร่างเหมือนใบมีด และบริเวณด้ามจับเป็นแท่นพอดีมือ

แหนบทำจากสำริด มีลักษณะเป็นแท่งสำริดรูปร่างแบนที่ถูกดัดงอจนเป็นที่คีบ บริเวณส่วนปลายทั้ง 2 ข้างโค้งงอเข้าหากัน นอกเขตโบราณสถานทางทิศตะวันตกเฉียงใต้

รูปร่างแวดินเผา มีลักษณะทรงกลมแบนทั้ง 2 ด้าน มีรูตรงกลาง มีลายเส้นรอบวง ซึ่งเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการปั่นฝ้ายเพื่อให้เป็นเส้นด้าย

ขวด ปากและคอแตกหัก ลำตัวโค้งรี ยกขอบเชิง ไหล่ขูดขีดเส้นขนานแนวนอนใต้เคลือบสีน้ำตาล เคลือบถึงลำตัวตอนล่าง ใช้งานภาชนะบรรจุยา หมึก หรือผง รวมถึงบรรจุอัฐิฝังไว้ใต้เจดีย์

กระปุกทรงลูกแพร์ ปากผาย คอสอบ ลำตัวผาย ยกเชิง ก้นเรียบ เคลือบสีน้ำตาลเกือบจรดเชิง ใช้งานภาชนะบรรจุยา หมึก หรือผง รวมถึงบรรจุอัฐิฝังไว้ใต้เจดีย์

ขวด ปากแคบ ยกขอบปาก มีหู 2 หู ลำตัวโค้งรี ยกขอบเชิง ไหล่ขูดขีดเส้นขนานแนวนอนใต้เคลือบสีน้ำตาล เคลือบถึงลำตัวตอนล่าง ใช้งานภาชนะบรรจุยา หมึก หรือผง รวมถึงบรรจุอัฐิฝังไว้ใต้เจดีย์

กระปุกปากแคบ ไหล่ผาย ยกเชิง ก้นเรียบ เขียนลายสีครามใต้เคลือบ ลายก้านต่อดอก ใช้งานเป็นภาชนะบรรจุยา หมึก หรือผง รวมถึงบรรจุอัฐิฝังไว้ใต้เจดีย์

กระปุกปากแคบ ไหล่ผาย เชิงสอบ ก้นเรียบ เคลือบสีเขียวเกือบจรดก้น ใช้งานเป็นภาชนะบรรจุยา หมึก หรือผง รวมถึงบรรจุอัฐิฝังไว้ใต้เจดีย์

พ.ศ.2526 ได้สำรวจพบชิ้นส่วนท่อนล่างของรูปเคารพ ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นท่อนล่างของเทวรูปพระวิษณุ โดยกำหนดอายุในราวพุทธศตวรรษที่ 14-15 ทำให้ตีความกันว่าโบราณสถานแห่งนี้เป็นเทวสถานเนื่องในไวษรพนิกาย...

รูปทรงเป็นทรงกระบอกผ่าครึ่ง หน้าที่ใช้งานน่าจะใช้ครอบสันหลังคามากกว่าใช้มุงหลังคาส่วนอื่น บางชิ้นพบการทำลวดลายที่ปลายด้านหนึ่งคล้ายเป็นกระเบื้องเชิงชาย...